Forten bezoek
Door: Jan Dros
Blijf op de hoogte en volg Jan
27 Maart 2017 | Suriname, Nieuw Amsterdam
De zondag is in Suriname een familiedag. De saamhorigheid is hier warm, letterlijk en figuurlijk. Samen chillen, eten, zwemmen en de koelbox mee voor de koude drankjes.
We gaan weer voor de vogeltjeszangwedstrijd op het Onafhankelijkheidsplein. We zijn mooi op tijd. Evenals nog een tiental Bakras die heel vroeg zijn opgestaan.
Je voelt ‘m weer aankomen. Geen wedstrijd te bekennen. Althans geen vogeltjeszangwedstrijd.
Wel een triatlon met de finish……jawel op het Onafhankelijkheidsplein. Daar gaan de vogeltjes natuurlijk niet van zingen. Dus heeft de zangvogelvereniging besloten de wedstrijd ergens anders te laten plaatsvinden. Waar? Niemand kan het ons zeggen. Tja, dan houd het op.
Dan maar kijken naar de zwemmers die als een dood vogeltje aan de finish komen. Sommige worden naar de EHBO post gedragen omdat ze iets te diep zijn gegaan.
Het is nog een paar uur naar ons volgende project. Fort Zeelandia. Die gaat pas om 10 uur open, met als extra een rondleiding met een gids. We besluiten onze fortkennis alvast op te warmen door naar fort Nieuw Amsterdam te gaan, zo’n 20 km naar de kust. Ik ben er ooit eerder met mijn vader geweest, maar dat was heel lang geleden.
Het fort heeft de vorm van een regelmatige vijfhoek met bastionpunten. Een voor die tijd een zeer modern concept en goed te verdedigen.
In de loop van de tijd zijn er steeds nieuwere kanonnen bijgeplaatst. De oude lieten ze staan voor het nageslacht. In 1940 is er Amerikaans scheepsgeschut bijgekomen om de Duitsers af te schrikken.
Op een Javaanse visser na is er niemand te zien. Het is windstil en het water in de monding van de Suriname en Commewijne rivier is glad. De slijkspringers (soort vis) vliegen alle kanten op als ze ons zien met hun uitpuilende oogjes. Prachtig om te zien.
We gaan weer terug naar Paramaribo. Ondertussen is de laatste triatlon deelnemer gefinisht. Drie uur na de eerste aankomst. Voor haar was meedoen belangrijker.
We melden ons aan de poort van fort Zeelandia. Op de binnenplaats staan meerdere bezoekers te wachten op de gids. Een blanke vrouw valt op. Parmantig loopt ze heen en weer om een aantal zaken te inspecteren en als we denken dat de gids wellicht die oude man is bij de poort.... maakt ze luidruchtig bekend dat wij achter haar aan moeten lopen. En dat doen wij.
We staan om een maquette van het fort en juffrouw gids verteld over vroegere tijden in Suriname. Het is opletten geblazen want voor dat je het weet heb je een vraag aan de broek. En dan wil je natuurlijk wel scoren. Gehoorzaam lopen we achter de juffrouw aan en krijgen we les in de Surinaamse geschiedenis, cultuur en tradities.
Een speciaal moment is toch wel de plek waar in 1982 vijftien vooraanstaande Surinamers door het militaire bewind zijn doodgeschoten. Zonder proces. We zien de kogelgaten in de muur met lede ogen aan.
Een jonge natie opgezadeld met zo'n verschrikkelijke gebeurtenis.
De daders zijn nog steeds niet gestraft. Een ding is zeker……. de natuur zal ze pakken.
-
27 Maart 2017 - 20:18
:
Wat een indrukwekkende geschiedenis heeft Suriname. Mooi verslag ! Liefs, xxx Henk en Jannie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley