De kids zijn er.

Maandag 6 maart,

De dag dat Gjilke en Johan aankomen is aangebroken.
We besluiten iets vroeger naar Zanderij te gaan om ook alvast te kijken waar Colakreek is. Wieke wil daar graag een keertje zwemmen. Colakreek is verrassend dicht bij het vliegveld.
Het eens sobere zwemoord is nu een soort van zwemparadijs geworden. Er zijn zelfs plannen voor een kinderboerderij en waterglijbanen. Eerst zien dan geloven.

Weer terug op het vliegveld begint het me toch te regenen. Met bakken naar beneden en af en toe een stevige windvlaag. Het heeft zeker een uur geduurd voordat het weer droog werd en de zon weer vrolijk verder kon gaan.

We zijn wat aan de vroege kant en bij de aankomsthal is nog niets te beleven. Een eindje verderop bij de vertrekhal is meer te doen. Wieke en ik hebben daar een hele tijd gezeten met een cola en een biertje. Mensen kijken die in de stromende regen uit moeten stappen om op tijd in de vertrekhal te zijn. En dan zie je een grote plas water over het hoofd. Komische taferelen met dames op hoge hakken en strakke rokjes die proberen de regendruppels te ontwijken.

Het is half vijf. Tijd om weer terug te gaan naar de aankomsthal. We blijven buiten staan om het vliegtuig aan te zien komen. Een jonge vent met rastahaar weet ons te vertellen dat het vliegtuig vanuit het westen komt. Wij naar het westen kijken, nog steeds geen vliegtuig. Duurt wel erg lang. Nog maar eens goed kijken….. komt die van de andere kant.

Ik krijg een berichtje op mijn mobiel van Gjilke. “We zijn net geland en moeten nog door de douane” en even later “we staan achteraan in de rij”. Dat is dus nog 3 kwartier wachten want de Surinaamse douane doet zijn werk grondig.

Ook hier weer Hello- Goodbye taferelen. Hartelijke ontvangsten, blije gezichten.
Eindelijk komen Gjilke en Johan door de schuifdeur. We kunnen vertrekken naar ons huisje.
Onderweg de bekende drempels en kuilen in de weg en voor de nieuwkomers onbekende vergezichten.
We halen nog wat eten op bij de chinees (de warungs zijn al gesloten). Veel te veel natuurlijk. De rest eten we morgen wel op.

Tevreden zitten we met z’n allen nog even op de veranda na te kletsen. De airco’s op de slaapkamers gaan weer aan en de kids gaan op bed. Dat mag ook wel na 17 uur in de weer te zijn geweest.

Morgen gaan wel lekker niets doen