Grandman
Door: Jan Dros
Blijf op de hoogte en volg Jan
16 Maart 2017 | Frans Guiana, Langa Tabiki
Woensdag 15 maart.
Er is iets bijzonders aan de hand op Langa Tabiki. De "Grandman" is afgelopen vrijdag overleden. De Grandman is het hoofd van de “Paramacaner” marron gemeenschap in dit gebied dat zich uitstrekt tot ver in Frans Guiana.
Twee maanden lang wordt zijn lichaam gebalsemd opgebaard in een klein huisje naast de EBG kerk. In de tussentijd word er dagelijks overlegd wie zijn opvolger gaat worden. Het is een komen en gaan van marrons in korjalen met dikke buitenboordmotoren.
Langa Tabiki grenst aan Frans Guiana en veel kinderen van dit eiland gaan aan de Franse kant naar school. Rond 8 uur worden de kinderen met speciale schoolkorjalen naar de Franse kant gebracht. Om één uur 's middags zie je ze weer deze kant opkomen.
We zijn nu een dag op Tabiki en merken dat de bevolking hier het chillen tot een cult hebben verheven.
Badderende dames en heren. Meerdere keren op de dag en 's avonds met zeep en shampoo.
We zijn er nog niet achter hoe ze hier het geld verdienen. Niet aan toeristen want die komen hier amper. Goudhandel? Wellicht.
Het avondeten vandaag komt niet. We krijgen te horen dat er alleen nog koude rijst is van vanmiddag.
Oké, dan eten we alleen maar koude rijst. No problem.
Nou dat vind men toch wel wat raar. Gelukkig worden er op dat moment ergens kippenbouten geroosterd. Koude rijst met warme kippenbout…... de maaltijd is gered.
Morgen gaan we naar de schildpadden. Weer 150 km dirtroad voor de boeg met een lekke reserveband. Hoe dat afloopt horen jullie morgen....tenminste als er op de volgende bestemming ook Wi-Fi is.
Tot morgen
Er is iets bijzonders aan de hand op Langa Tabiki. De "Grandman" is afgelopen vrijdag overleden. De Grandman is het hoofd van de “Paramacaner” marron gemeenschap in dit gebied dat zich uitstrekt tot ver in Frans Guiana.
Twee maanden lang wordt zijn lichaam gebalsemd opgebaard in een klein huisje naast de EBG kerk. In de tussentijd word er dagelijks overlegd wie zijn opvolger gaat worden. Het is een komen en gaan van marrons in korjalen met dikke buitenboordmotoren.
Langa Tabiki grenst aan Frans Guiana en veel kinderen van dit eiland gaan aan de Franse kant naar school. Rond 8 uur worden de kinderen met speciale schoolkorjalen naar de Franse kant gebracht. Om één uur 's middags zie je ze weer deze kant opkomen.
We zijn nu een dag op Tabiki en merken dat de bevolking hier het chillen tot een cult hebben verheven.
Badderende dames en heren. Meerdere keren op de dag en 's avonds met zeep en shampoo.
We zijn er nog niet achter hoe ze hier het geld verdienen. Niet aan toeristen want die komen hier amper. Goudhandel? Wellicht.
Het avondeten vandaag komt niet. We krijgen te horen dat er alleen nog koude rijst is van vanmiddag.
Oké, dan eten we alleen maar koude rijst. No problem.
Nou dat vind men toch wel wat raar. Gelukkig worden er op dat moment ergens kippenbouten geroosterd. Koude rijst met warme kippenbout…... de maaltijd is gered.
Morgen gaan we naar de schildpadden. Weer 150 km dirtroad voor de boeg met een lekke reserveband. Hoe dat afloopt horen jullie morgen....tenminste als er op de volgende bestemming ook Wi-Fi is.
Tot morgen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
